Jest to grupa leków o niejasnym mechanizmie działania. Na szczególną uwagę zasługuje pentacykliczny triterpen wyodrębniony z soku lukrecji, a obecnie otrzymywany syntetycznie. Związek ten znany pod nazwą karbenoksolon okazał się wartościowym lekiem w chorobie wrzodowej. Karbenoksolon (Carbenoxolone, Biogastron Biogastrone, Duogastro-ne) szybko rozwija swoiste działanie przeciwwrzodowe poprzez różne mechanizmy, dotychczas jeszcze niedokładnie poznane. Działa miejscowo przeciwzapalnie na błonę śluzową żołądka, zwiększa jej odporność na działanie czynników szkodliwych, przyspiesza odnowę komórek błony śluzowej żołądka, pobudza wydzielanie śluzu, tworząc barierę ochronną zabezpieczającą przed procesem samotrawienia Stosowany jest doustnie w dawce 50 mg, 3?4 razy dziennie, domięśniowo 50 mg, 1 razy dziennie. Lek stosowany jest przed posiłkami. Okres leczenia powinien trwać około 30 dni. Działanie omawianego związku łączy się z jego właściwościami antypeptycznymi oraz wiązaniem się ż białkiem na powierzchni wrzodu. Jest bardzo skutecznym związkiem w leczeniu choroby wrzodowej. Przyjmuje się, że oba składniki sukralfatu ? aluminium i trójtlenek siarki, tworząc kompleksy z białkiem dna wrzodu, hamują procesy proteolityczne, tym też można tłumaczyć mechanizm przeciwwrzodowego działania tego preparatu. Lek ten chroni poza tym przenikanie kwasu solnego przez barierę białkową zawierającą sukralfat, jak też tworzenie się kompleksów -z pepsyną i żółcią. Lek praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego lub w minimalnych ilościach, które wydalane są z moczem jako sulfonowane dicukry.