Wirus HIV wprawdzie zszedł już z pierwszych stron gazet, ale to nie znaczy, że został pokonany. Niestety w dalszym ciągu nie ma na niego jednego złotego środka, dlatego lepiej przypomnieć sobie (i dobrze zapamiętać) wszystko, co jest konieczne, aby uniknąć zarażenia. Narosło wokół niego sporo zarówno prawdziwych jak i błędnych opinii.
1. prawdą jest, że wirusem można zarazić się nie tylko podczas stosunku pochwowego; inne formy zbliżenia płciowego (np. seks oralny) także mogą być niebezpieczne, gdyż mamy bezpośredni kontakt z wydzielinami (ślina, nasienie, wydzielina z pochwy);
2. prawdą jest, że prezerwatywa chroni przed infekcją HIV (98% skuteczności), ale nie może być stosowana równocześnie ze środkiem nawilżającym;
3. prawdą jest, że można być zakażonym wirusem i nie mieć jakichkolwiek objawów, krótko po zakażeniu można mieć objawy grypopodobne, które mijają i zakażenie przez kilka następnych lat może przebiegać bezobjawowo, (ale w tym czasie można nieświadomie zarażać wirusem następne osoby);
4. prawdą jest, że zakażenie wykrywa badanie krwi, nawet, jeśli nie ma żadnych objawów;
5. natomiast mitem jest to, że wirusem można się zakazić u dentysty; stomatolodzy używają wysterylizowanych narzędzi i są zobowiązani do przestrzegania bardzo surowych procedur;
6. a także mitem jest, że można zakazić się podając rękę choremu; wirus przenosi się przez kontakt uszkodzonego naskórka z zakażoną krwią, a poza organizmem człowieka ginie bardzo szybko; nie zanotowano takiego przypadku.