Neurofizjologiczne i neurochemiczne aspekty chorob afektywnych

Mechanizm powstawania depresji jest poznany tylko w niewielkim stopniu. Występują w wielu przypadkach objawy świadczące o osłabieniu czynności neuronów noradrenergicznych, a także neuronów serotoninergicznych (5-HT). Dość charakterystycznymi objawami są także zaburzenia hormonalne, szczególnie nasilone wydzielanie kortyzolu (co wydaje się wiązać z niedoczynnością neuronów NA docierających do podwzgórza). Mogą występować zaburzenia w wydzielaniu hormonu wzrostu (somatotropiny), a szczególnie osłabienie pobudzania wydzielania tego hormonu przez związki adrenomimetyczne. Opisywano również zaburzenia w wydzielaniu hormonów tarczycy (zwłaszcza pobudzenia pod wpływem TRH) i prolaktyny. Z neurofizjologicznego punktu widzenia zmiany mogą dotyczyć układów związanych ze wzmocnieniem pozytywnym (nagrodą). Są to układy dość dobrze poznane; jak się wydaje związane głównie z neuronami amin katecholowych pnia mózgu. Tworzą je bowiem neurony monoami-nergiczne pęczka środkowego przodomózgowia, neurony substancji okołokomorowej i inne. Zaburzenia w układzie wzmocnienia pozytywnego i w układzie kary mogą tylko częściowo wyjaśnić patogenezę schorzeń afektywnych.